Voedselbos Hof van Matilo – 11

April gaat, Mei komt maar is zo weer voorbij

Hof van Matilo dag 11 

In april hagelde het, maar was het ook warm en droog. In de ochtend nog bevroren rijp over het Hof van Matilo. Het onderaardse leven lag onder een koude deken van nevel, en het gezang van merels en mezen klonk ingehouden.

Nog één dag voordat april 2022 definitief ten einde is, maar we kunnen ons ervan overtuigen dat deze nieuwe lente gepaard gaat met het hernieuwde jubelende geluid van bijen, zweefvliegen, kikkers en vogels;  een nieuw geluid, oeroude nieuwe geuren en kleuren, ieder jaar terugkerend maar toch altijd weer uniek, want het verandert geleidelijk. Er zijn andere geluiden kleuren en geuren bijgekomen. Niet oeroud, niet als een tijdloze grondtoon, niet gebonden aan de seizoenen. De diversiteit aan geluiden neemt af, iedere soort heeft een eigen geluid, geur en kleur en de biodiversiteit, het aantal verschillende planten- en diersoorten neemt af. Als we niet oppassen gaan we wat de oeroude geluiden aangaat een stille lente tegemoet.  De koekoek heb ik nog in park Cronesteyn gehoord, tevergeefs zoek ik naar de prachtige Wielewaal (tiedoljo) en ik hoop ooit het Blauwe Maantje in ons voedselbos tegen te komen. Dit vlindertje overleeft alleen als de kwaliteit van de leefomgeving het toelaat. Mijn hart maakte een sprongetje toen op dag 11 van de wekelijkse werkdag in het Hof van Matilo een stille vlucht van 14 lepelaars over het Hof van Matilo passeerde. Een nieuwe mei komt aan, maak er iets moois van want mei 2022 komt nooit,  nee nooit meer terug. Wat sommige ontwikkelingen betreft is dat maar goed ook, dus geniet en kom als het je leuk lijkt zaterdag tussen 10 en 12 even langs, om te scheppen en te planten, voor een kopje koffie of voor de zadenmelange die in juni en juli een keuren- en geuren festijn en bovendien  nectar levert voor bijen en zweefvliegen. Mei komt er aan, een nieuwe lente met nieuwe oeroude geluiden.